Kiedy Pignon udając producenta filmowego z Belgii zainteresowanego zekranizowaniem książki Leblanca ma się dowiedzieć czy jest z nim żona Brochant'a tak wczuwa się w rolę producenta że nie wspomina w rozmowie Christine a po odłożeniu słuchawki mówi do Brochant'a "Załatwione! Mamy prawa! I napewno niedrogo!"

To jest również moja ulubiona scena.

Gdy okazało się że ten gość stuka żonę urzędnika a nie kobietę gł. bohatera.

Kiedy Pignon dostał druga szanse od Brochanta na zadzwonienie do przyjaciela, i podczas tego podal mu numer telefonu z ktorego dzwoni. :-D Brochant musial strasznie zalowac w tym momencie ze dal sie namowic

Mnie najbardziej rozbawiła scena kiedy do Pierra przychodzi Marlene i wtedy wychodzi na jaw, że Pignon wcześniej rozmawiał z Christine, nie z Marlene. Do tego śmiech Juste i tekst Pignon "mówił pan, zaraz zjawi się ta wariatka".

Jak księgowy dowiaduje się czyją żonę tak naprawdę przeleciał wydawca :)